Częstość występowania krztuśca
Zorganizowaliśmy szeroko zakrojone badanie kohortowe w celu zmierzenia zapadalności na krztusiec w różnych grupach wieku. Badaliśmy wszystkich pacjentów zgłaszających się z objawami przedłużającego się kaszlu w kierunku krztuśca oraz parakrztuśca.
Zorganizowaliśmy szeroko zakrojone badanie kohortowe aby zmierzyć częstość zachorowań przebiegających z przewlekłym kaszlem oraz sprawdzić ich etiologię. Śledziliśmy reprezentatywną populację mieszkańców Polski zarejestrowanych u 78 losowo wybranych lekarzy rodzinnych. Okres śledzenia wynosił blisko 200.000 osobo-lat. Włączaliśmy do badania osoby z objawami przedłużającego się kaszlu, zbieraliśmy od nich wywiad oraz pobieraliśmy próbki z noso-gardła w celu przeprowadzenia badań mikrobiologicznych. W czasie obserwacji, lekarze odnotowali 3.864 konsultacji pacjentów z przedłużającym się kaszlem, z czego 1.232 spełniało kryteria włączenia i zostało przebadanych w kierunku infekcji bakteriami krztuśca lub parakrztuśca. Potwierdziliśmy 288 zakażeń krztuścem (współczynnik zapadalności 201 zachorowań na 100.000 osobo-lat) oraz 78 zakażeń parakrztuścem (współczynnik zapadalności 39/100,000 osobo-lat). Było to jedno z największych badań obserwacyjnych prowadzonych przez Narodowy Instytut Zdrowia Publicznego (PZH), z wysokim budżetem, doskonałą koordynacją przez młody, świetny zespół oraz zmotywowanych wykonawców.
Dlaczego to ma znaczenie?
Poznanie rozpowszechnienia zakażeń krztuścem jest ważne, ponieważ rutynowy nadzór epidemiologiczny sprawnie wykrywa zakażenia jedynie u dzieci. Rozpowszechnienie zakażeń u dorosłych jest niedoszacowane na całym świecie, ponieważ mają oni najczęściej umiarkowane nasilenie objawów oraz najczęściej nie są kierowani na badanie. Tymczasem to właśnie dorośli pełnią kluczową rolę w przenoszeniu zakażeń, dzięki czemu zakażenia mogą łatwiej dotrzeć do nieuodpornionych noworodków i niemowląt.
Powiązane publikacje:
Oszacowanie rozpowszechnienia krztuśca:
Oszacowanie rozpowszechnienia parakrztuśca: